του Ρούσσου Κυπριωτάκη, υποψήφιου βουλευτή Ηρακλείου με ΤΟ ΠΟΤΑΜΙ
Σε περιόδους
οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, οι Δημόσιες υπηρεσίες και λειτουργίες αποκτούν μεγαλύτερη σημασία. Είναι το βασικό
εργαλείο παρέμβασης της πολιτείας για την αλλαγή των δεδομένων. Δυστυχώς η
δεδομένη δυσλειτουργία του Δημοσίου στην Ελλάδα έχει οδηγήσει στην απαξίωση του
στη συνείδηση των πολιτών.
Πρόσφατα
πληροφορηθήκαμε, επιτέλους, τον αριθμό
των δημοσίων υπαλλήλων στην Ελλάδα και
το κόστος κάλυψης της μισθοδοσίας τους. Το επόμενο βήμα, η αξιολόγηση τους, ήρθε για να μας
(απο)δείξει ακόμα μια φορά τη μεγάλη
απόσταση της πολιτικής μας τάξης από το μέτρο, τη λογική και το αυτονόητο.
Από τη μια
εμφανίζεται μια διάθεση νεοφιλελεύθερης
“εκδίκησης” με υπογεγραμμένο αριθμό απολύσεων χιλιάδων δημοσίων υπαλλήλων και μια
πρόχειρη αξιολόγηση ως απειλή.
Από την άλλη
μια διάθεση “προστασίας” της σημερινής κατάστασης και ηθελημένη άγνοια για τις ευθύνες του
στρατευμένου συνδικαλισμού.
Το τελικό
κόστος συντήρησης αυτής της κατάστασης:
Ένα κομματικό
κράτος- φόβητρο και βάρος για τον Έλληνα
πολίτη, με ελάχιστη συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη και την κοινωνική
προστασία, με γραφειοκρατικά εμπόδια για την υγιή επιχειρηματικότητα.
Ένα
διαφορετικό κράτος, με αποκεντρωμένη λογική και σύγχρονη λειτουργία, με
αξιοκρατία, με σεβασμό αλλά και έλεγχο στους λειτουργούς του, με ανάληψη
παραγωγικών και αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, θα προκαλούσε τεράστιο όφελος
στην οικονομία και τη κοινωνία. Έχουν επενδυθεί πάρα πολλά χρήματα για την
ένταξη του κράτους στη Κοινωνία της
Πληροφορίας, υπάρχουν υποδομές, υπάρχουν διαθέσιμοι πόροι στο νέο ΕΣΠΑ (
Σ.Ε.Σ), υπάρχει και ανθρώπινο δυναμικό με ικανότητες αλλά και ανάγκες
επιμόρφωσης.
Αυτό που
λείπει είναι η πολιτική βούληση. Θα είχε τεράστιο “κόστος εξουσίας” για αυτούς που έχουν συνδέσει τη κυβέρνηση
της χώρας με τον κρατικό έλεγχο κάθε
δραστηριότητας στην ελληνική επικράτεια.
Είναι
διατεθειμένοι να αλλάξουν αντίληψη;
Αντέχουν
άραγε να σταθούν πολιτικά χωρίς μια κομματική κρατική μηχανή;
Δυστυχώς για
την ελληνική κοινωνία δε φαίνονται τέτοια δείγματα.
Για το
Ποτάμι αποτελεί κυρίαρχο στόχο η προσαρμογή ενός ανεξάρτητου Δημόσιου Τομέα
στις σύγχρονες ανάγκες του Έλληνα πολίτη. Η επανεμφάνιση ενός συγκεντρωτικού
κομματικού κράτους -με πιθανά διαφοροποιημένο χρώμα- μετά την 25 Ιανουαρίου θα
αποτελεί πραγματικά ιστορική φάρσα.
Η δική
μας γραμμή απέναντι σε αυτή τη προοπτική
έχει συγκεκριμένο χρώμα. Είναι βαθιά κόκκινη.
