Κομματική ταυτότητα χωρίς χρώματα και … χωροταξική τοποθέτηση
Πάνε χρόνια από την εποχή που η επαγγελματική σου
ιδιότητα και τα περιουσιακά σου στοιχεία, αυτομάτως σε κατέτασσαν σε κάποιο
κόμμα! Η φράση «δεξιός … με αριστερή τσέπη» τείνει να γίνει … όρος,
περιγράφοντας με τον πιο γλαφυρό τρόπο ότι, πλέον, καμία κοινωνική τάξη δεν
«καταχωρείται» σε κάποιο κόμμα! Η Ελλάδα, μετά το 2008, αγγίζει την πιο
κοινωνικά ρευστή εικόνα της και παράλληλα την πιο ιδεολογικά ελεύθερη φάση της.
Όλοι δοκιμάζονται, κριτικάρονται και τίθενται υπό αμφισβήτηση!
Σε αυτό το οριακό σημείο για τις ισορροπίες της χώρας έρχονται οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Έρχονται για να καταγράψουν τις ιδεολογικές και πολιτικές τάσεις της τρέχουσας περιόδου ενώ ταυτόχρονα αποτυπώνουν τον κατακερματισμό του εκλογικού σώματος που – είναι ολοφάνερο πως – αμφιταλαντεύεται.
Κάποιοι επιδιώκουν να δώσουν σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση διλημματικό χαρακτήρα σε σχέση με τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής ή – ακόμη πιο «τραβηγμένο» - την παραμονή ή την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη ζώνη του ευρώ, όμως η κρισιμότητα των στιγμών επιτάσσει νηφαλιότητα, ψυχραιμία και αναμφισβήτητα ορθή κρίση … Τα κρισιακά διλήμματα περί μνημονίου και ο ευρωσκεπτικισμός που «βασάνισαν» το εκλογικό σώμα, το 2012, έχουν μετουσιωθεί σε ερωτήματα ουσίας.
Οι πολίτες ζητούν εγγυήσεις για σταθερότητα, δουλειά, αξιοπρεπή διαβίωση, φανερή ατζέντα, ειλικρίνεια και τιμιότητα εκ μέρους των στελεχών που θα αναλάβουν τη διαχείριση της χώρας. Κι όλα αυτά δεν μπορεί παρά να γίνει εφικτό να υλοποιηθούν, με τη χώρα να συνεχίζει σε ευρωπαϊκή τροχιά. Η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, άλλωστε, δεν μπαίνει στη «ζυγαριά». Η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην Ευρώπη, στη μεγάλη αυτή «οικογένεια» που έχει αποδείξει έμπρακτα, με τη γενναιόδωρη δανειοδότηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών προς την Ελλάδα, ότι επιθυμεί την παραμονή της χώρας μας στην Ένωση. Κι αυτό είναι κάτι που δεν παζαρεύεται…
Η σύγχρονη Ελλάδα έχει ανάγκη να αποτινάξει από πάνω της όλα τα βαρίδια που της στερούν την ανάπτυξη και τα οποία σηκώνουν τοίχο σε επιτυχημένους ανθρώπους επειδή δεν ανήκουν σε «κλίκες» και πολιτικά «τζάκια». Απομακρύνοντας το παλαιοκομματικό μοντέλο των «δικών μας παιδιών», επιλέγουμε τους ικανούς, που έχουν δοκιμαστεί και επιτύχει στη ζωή και πλέον, όχι μόνο το επιθυμούν αλλά και, είναι έτοιμοι να προσφέρουν.
Τα πολιτικά «τζάκια» άλλωστε, όσο ισχυρά κι αν είναι, αργά ή γρήγορα εξασθενούν, «μετακομίζουν» σε διαφορετικές κομματικές στέγες και σταδιακά σβήνουν, αποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα του 2015 είναι έτοιμη να τραβήξει μια γραμμή και να αφήσει στο παρελθόν όσους την έβλαψαν με ατυχείς πολιτικές, εξυπηρετώντας συμφέροντα ή φροντίζοντας … για την καρέκλα τους!
Η νέα κομματική ταυτότητα δεν έχει χρώματα και …χωροταξικές τοποθετήσεις. Τα διακριτικά της στοιχεία είναι η ικανότητα, η επιθυμία για προσφορά και η ειλικρινής στάση και με αυτά τα κριτήρια πρέπει να προσέλθουμε στις κρίσιμες κάλπες της 25ης Ιανουαρίου.
Σε αυτό το οριακό σημείο για τις ισορροπίες της χώρας έρχονται οι εκλογές της 25ης Ιανουαρίου. Έρχονται για να καταγράψουν τις ιδεολογικές και πολιτικές τάσεις της τρέχουσας περιόδου ενώ ταυτόχρονα αποτυπώνουν τον κατακερματισμό του εκλογικού σώματος που – είναι ολοφάνερο πως – αμφιταλαντεύεται.
Κάποιοι επιδιώκουν να δώσουν σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση διλημματικό χαρακτήρα σε σχέση με τη συνέχιση της μνημονιακής πολιτικής ή – ακόμη πιο «τραβηγμένο» - την παραμονή ή την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση και τη ζώνη του ευρώ, όμως η κρισιμότητα των στιγμών επιτάσσει νηφαλιότητα, ψυχραιμία και αναμφισβήτητα ορθή κρίση … Τα κρισιακά διλήμματα περί μνημονίου και ο ευρωσκεπτικισμός που «βασάνισαν» το εκλογικό σώμα, το 2012, έχουν μετουσιωθεί σε ερωτήματα ουσίας.
Οι πολίτες ζητούν εγγυήσεις για σταθερότητα, δουλειά, αξιοπρεπή διαβίωση, φανερή ατζέντα, ειλικρίνεια και τιμιότητα εκ μέρους των στελεχών που θα αναλάβουν τη διαχείριση της χώρας. Κι όλα αυτά δεν μπορεί παρά να γίνει εφικτό να υλοποιηθούν, με τη χώρα να συνεχίζει σε ευρωπαϊκή τροχιά. Η ευρωπαϊκή πορεία της χώρας, άλλωστε, δεν μπαίνει στη «ζυγαριά». Η Ελλάδα πρέπει να μείνει στην Ευρώπη, στη μεγάλη αυτή «οικογένεια» που έχει αποδείξει έμπρακτα, με τη γενναιόδωρη δανειοδότηση των ευρωπαϊκών κοινωνιών προς την Ελλάδα, ότι επιθυμεί την παραμονή της χώρας μας στην Ένωση. Κι αυτό είναι κάτι που δεν παζαρεύεται…
Η σύγχρονη Ελλάδα έχει ανάγκη να αποτινάξει από πάνω της όλα τα βαρίδια που της στερούν την ανάπτυξη και τα οποία σηκώνουν τοίχο σε επιτυχημένους ανθρώπους επειδή δεν ανήκουν σε «κλίκες» και πολιτικά «τζάκια». Απομακρύνοντας το παλαιοκομματικό μοντέλο των «δικών μας παιδιών», επιλέγουμε τους ικανούς, που έχουν δοκιμαστεί και επιτύχει στη ζωή και πλέον, όχι μόνο το επιθυμούν αλλά και, είναι έτοιμοι να προσφέρουν.
Τα πολιτικά «τζάκια» άλλωστε, όσο ισχυρά κι αν είναι, αργά ή γρήγορα εξασθενούν, «μετακομίζουν» σε διαφορετικές κομματικές στέγες και σταδιακά σβήνουν, αποδεικνύοντας ότι η Ελλάδα του 2015 είναι έτοιμη να τραβήξει μια γραμμή και να αφήσει στο παρελθόν όσους την έβλαψαν με ατυχείς πολιτικές, εξυπηρετώντας συμφέροντα ή φροντίζοντας … για την καρέκλα τους!
Η νέα κομματική ταυτότητα δεν έχει χρώματα και …χωροταξικές τοποθετήσεις. Τα διακριτικά της στοιχεία είναι η ικανότητα, η επιθυμία για προσφορά και η ειλικρινής στάση και με αυτά τα κριτήρια πρέπει να προσέλθουμε στις κρίσιμες κάλπες της 25ης Ιανουαρίου.
